Tıpkı milletvekili gibi, senatör de her şeyden önce Cumhuriyet’in yasaları için oy kullanmakla yükümlü bir yasa koyucudur. Yasama konusunda inisiyatif yetkisi vardır ve bunun için yasa tekliflerinde bulunur (hükümetin hazırladığı metinlere yasa tasarıları adı verilir). 23 Temmuz 2008 tarihinde yapılan Anayasa değişikliğinin ardından, genel oturumun gündeminin dağılımı, görüşmelerin dört haftalık süresinin iki haftasının öncelikli olarak hükümetin tasarılarına ayrılmasını, diğer iki haftanın genel olarak Senato çıkışlı yasa tekliflerine ayrılmasını ve bunun da bir haftasının kamu politikalarının denetimi ve değerlendirilmesine ayrılmasını sağlayacak biçimde değiştirilmiştir.
Yasama inisyatifi, esas olarak, senatörlere –ve aynı zamanda milletvekilleri ile hükümete- üzerinde tartışılan metinleri değiştirme olanağını veren değişiklik hakkı ile ifade edilir. Yasa teklifleri, doğal olarak, öncelikle teklifin ortaya çıkarıldığı mecliste tartışmaya açılır. Yasa tasarılarına gelince, bunlar öncelikle senatörler arasında veya milletvekilleri arasında tartışmaya açılır. Bir istisna olarak, mali yasa tasarıları ve sosyal sigortayla ilgili mali yasa tasarıları öncelikle doğrudan Ulusal Meclis’e sunulur. Yerel idarelerin düzenlenmesiyle ilgili yasa tasarıları da bundan böyle öncelikle Senato’ya sunulmaktadır.
Daha fazla
- Parlamento her yıl yüz kadar kanun kabul etmektedir.
- Senato her yıl 8 000 kadar değişiklik önerisini incelemektedir.